Projekt Still life skonfrontowane zostało to, co masowe, z tym, co niepowtarzalne i unikatowe. Autor wykorzystując półprodukty używane w przemyśle takie jak mechanicznie wyprodukowane kolorowe płótna, uczynił z nich istotny element prac – modele do obrazów i jednocześnie ich część składową.

Poprzez zestawienia niuansów kolorystycznych między sztucznie zabarwionym płótnem a ręcznie malowanym, autor prowadzi z widzem grę balansując na granicy rozpoznania. To, co wydaje się być abstrakcyjne, jest jednocześnie przedstawiające.

Współczesny nadmiar informacji wizualnych, determinuje w nas mechanizm obronny, który wywołuje pewnego rodzaju obojętność. Konsekwencją tego stanu jest brak klarownej weryfikacji bodźców, informacji, iluzji od rzeczywistości.