Wszystkie autorki poruszają się w sferze fotografii, częściowo rozszerzając pole tego medium o wykorzystanie tkanin czy światłoczułych elementów, które składają się na instalacje.

Z indywidualnych narracji zostaje zabudowana wypowiedź o fotografii jako łączniku między tym, co widoczne w pracach, a co może zostać dostrzeżone przez odbiorcę w relacji prac do siebie.

Program Nocy Muzeów w Galerii Centrala:

• godz. 16:00 – 23:00 – Udostępnienie wystawy dla zwiedzających

Kuratorka wystawy
Kamila Kobierzyńska

Widzę kolistą linię horyzontu, który zamyka dolinę ze wszystkich stron. Widzę wzburzony, mętny potok, w którym płynie między wzgórzami. Widzę drzewa potężnymi nogami wrośnięte w ziemię jak jednonogie znieruchomiałe zwierzęta. Bezruch tego, co widzę jest pozorny. Gdy tylko zechcę, mogę przenikać przez pozory. Wtedy pod korą drzew zobaczę ruchome strumyczki wody i soków, które krążą tam i z powrotem, w górę i w dół. (…) Że jestem patrzeniem, bez refleksji, bez żadnej oceny, bez uczuć. I zaraz odkrywam inną rzecz – że potrafię patrzeć także poprzez czas, że tak samo jak zmieniam punkt widzenia w przestrzeni, mogę go zmienić także w czasie, jakbym było strzałką na ekranie komputera, która jednak porusza się sama z siebie albo po prostu nic nie wie o istnieniu poruszającej ją dłoni. Olga Tokarczuk, Dom dzienny, dom nocny

Autorki biorące udział w wystawie pracują w sferze fotografii, częściowo rozszerzając pole tego medium o wykorzystanie tkanin oraz elementów organicznych, które składają się na instalacje. Praca „Zaświaty” Anny Orłowskiej to echo rodzinnych opowieści. Artystka przenosi nas do starej wsi Sandowitz, dzisiejszych Żędowic, gdzie stoi młyn wodny, wokół którego skupiają się losy kolejnych rodzinnych pokoleń. To zwodnicza podróż po skrawkach wspomnień, dawnych fotografii, ciepła. Artystka wykorzystuje złoża rudy darniowej z rzeki płynącej obok rodzinnego domu, w której moczy tkaniny i następnie umieszcza na nich fotografie. Na wystawie kadry z archiwum Autorki zestawione są z czarno-białymi fotografiami z rodzinnego, nieczynnego już młyna. (…)