Idealizacja formy ciała ludzkiego, przenikająca do świadomości przez media społecznościowe sprowadziła pojęcie piękna do truizmu, zatrzymując nasze postrzeganie na warstwie powierzchniowej. Fotografia, przez swoją naturę, traktuje o powierzchowności w stopniu, w jakim nie może jej dorównać żadna inna dziedzina sztuki.

Jednocześnie użycie tego medium do wniknięcia w głąb ludzkiego ciała stanowi zachętę do refleksji na temat percepcji cielesności. W realizacji projektu wykorzystane zostały techniki używane w diagnostyce medycznej: rejestracja elektronów, pola magnetycznego, promieniowania X, światła widzialnego, czy dźwięku. Na fotografiach obok obrazów zdrowych tkanek funkcjonują choroby i tkanki pobierane z sekcji zwłok. Wszystkie je łączy podobna estetyka. Wszystkie przedstawiają to samo życie, nieidealne i śmiertelne.

Larys Lubowicki – ur. 1991, absolwent Wydziału Lekarskiego UMB (2017) oraz Wydziału Fotografii UAP (2020). Doktorant Studium Filozofii Człowieka UMB, doktorat w dyscyplinie bioetyki. Interesują go zagadnienia cielesności, śmierci i współczesnej mitologii świata zwierząt. Śledzi błędy poznawcze i iluzje, które towarzyszą postrzeganiu świata materialnego.

Galeria Fotografii PF