Za tobą goni jęk i klątwa goni, ściga;tyś mocen jest jak Bóg, co świat na barkach dźwiga.
[Recytatyw: Stanisław Wyspiański: Powrót Odysa, akt III]

Spektakl nawiązuje do obrzędów towarzyszących żniwom oraz cyklu prac rolnych, natury i życia człowieka – zarówno w planie etnograficznym (inspirowanym m.in. pracami Oskara Kolberga oraz „Rokiem Polskim” Zofii Kossak), jak i w szerszym ujęciu antropologicznym i filozoficznym. Fabularną oś spektaklu wyznacza motyw powrotu Odysa, na podstawie eposu Homera, oraz „Powrotu Odysa” Stanisława Wyspiańskiego.

Artyści-tancerze Polskiego Teatru Tańca wcielą się w role protagonistów, eksplorując różne warianty wydarzeń w przestrzeni ruchu i słowa. Fizyczna i psychologiczna intensywność działań wkomponowana została w ascetyczną oprawę wizualną spektaklu. W warstwie muzycznej wykorzystano kompozycje Eugeniusza Rudnika, pioniera polskiej muzyki elektronicznej. Partie wokalne, w oparciu o motywy polskiej muzyki tradycyjnej, stworzył Adam Strug.