Tytuł stanowi nawiązanie do powieści, której fragmenty tworzą oś narracyjną spektaklu, zawieszonego między słowami, dźwiękami i rzeźbami. Umieszczenie stałych obiektów-rzeźb w polu percepcji odbiorcy jest zaproszeniem do ich cielesnego doświadczenia.

Prace rzeźbiarskie Michała Smandka traktowane są na równi z instrumentami muzycznymi i stanowią kontrapunkt dla pozostałych elementów wydarzenia.

Warstwę muzyczną tworzą improwizacje instrumentalne:

• Ostapa Mańka (skrzypce, gitara, elektronika)
  
• Patryka Piłasiewicza (kontrabas, fujara słowacka, cytra, syntezatory).
• Oraz projekcje dźwiękowe fragmentów tekstów Wiesława Myśliwskiego (Sebastian Dembski).