To intymna propozycja, w której nie zabrakło fragmentów poezji i autentycznych listów Poświatowskiej. Aktorka Joanna Świtała zabierze Was w podróż do roku 1967, by następnie cofnąć się o kolejne 9 lat i znaleźć na szpitalnym korytarzu w Filadelfii, a później nawet i w amerykańskim college’u. Najwięcej czasu spędzimy jednak wszyscy w krakowskim, halinowym pokoiku przy Krupniczej…

„Odkąd cię poznałam, noszę w kieszeni szminkę,
to jest bardzo głupie nosić szminkę w kieszeni,
gdy ty patrzysz na mnie tak poważnie, jakbyś w moich
oczach widział gotycki kościół. A ja nie jestem
żadną świątynią, tylko lasem i łąką – drżeniem liści,
które garną się do twoich rąk. Tam z tyłu szumi
potok, to jest czas, który ucieka, a ty pozwalasz mu
przepływać przez palce i nie chcesz schwytać czasu.
I kiedy cię żegnam, moje umalowane wargi pozostają
nietknięte, a ja i tak noszę szminkę w kieszeni, odkąd
wiem, że masz bardzo piękne usta.”
Halina Poświatowska

Scenariusz i reżyseria: Joanna Świtała
Scenografia i kostiumy: Joanna Świtała
Muzyka: Filip Wałcerz, Tetiana Voitovych
Asysta: Dominika Brodowska
Występuje: Joanna Świtała