“Więcej niż teatr.” Tytuł książki Aldony Jawłowskiej z 1988 roku dobrze określa to miejsce.
Nie jest to zbieg okoliczności, ponieważ również o Teatrze Ósmego Dnia pisała w swojej publikacji autorka. Opisuwała działalności z pogranicza aktywności społecznej i artystycznej. Historia tego miejsca sięga roku 1964, powstał on wtedy na poznańskiej polonistyce jako teatr studencki. Na przestrzeni lat zmieniał się pod różnymi wpływami. Za sprawą Zbigniewa Osińskiego przez teatr przeszła fascynacja dokonaniami Jerzego Grotowskiego. Zmieniła ona sposób myślenia twórców o aktorstwie i sztuce teatru. Jednocześnie rzeczywistość pozateatralna kształtowała postawę ideową zespołu. Realia trudnych politycznie i społecznie ówczesnych lat, w połączeniu z filozofią Grotowskiego — pojmującego człowieka jako istotę skupioną w głównej mierze na sobie, ukształtowały Teatr Ósmego Dnia w sposób niezwykły. To miejsce stało się czymś więcej niż tylko teatrem czynnym “od do”. Według twórców stał się pomysłem na życie, punktem wymiany myśli i przeżyć. Zacieranie granicy między sztuką a życiem ukształtowało charakterystyczny dla aktorów tego Teatru sposób uprawiania aktorstwa, w którym kreacja ustępuje miejsca prywatności, a aktor ujawnia przed widzem swoją niedoskonałość. Sytuacja polityczna PRL-u niejednokrotnie utrudniała działalność Teatru Ósmego Dnia, jednak już w roku 1992 dostał on od władz miasta dotację na siedzibę w Poznaniu.
Przedstawienia są tylko jedną z form dialogu Teatru Ósmego Dnia z publicznością. Od lat realizowane są tam również projekty edukacyjne i warsztaty teatralne. Odbywają się tu spotkania i dyskusje z niezależnymi twórcami, a także prezentacje i współprodukcje spektakli młodych artystów. Niezmiennie od początku lat 90. Teatr Ósmego Dnia pozostaje ośrodkiem kultury alternatywnej realizującym konsekwentny program społeczno-kulturalny.
Teatr Ósmego Dnia mieści się przy ulicy Ratajczaka 44, w bliskim sąsiedztwie Starego Rynku.
Miejsce:
Teatr Ósmego Dnia
ul. Ratajczaka 44
61-728 Poznań