Czy przyzwolenie, którego udzielamy – nie tylko na poziomie politycznym i globalnym, ale również w codziennym życiu – jest rzeczywiście nieuniknione? Czy jako jednostki rzeczywiście jesteśmy bezsilni? Czy chcemy takimi pozostać? Czy pojedynczy gest, samotny akt sprzeciwu, może być początkiem większej zmiany?

Spektakl stawia te trudne pytania, inspirując się historią Marii Kwaśniewskiej, polskiej oszczepniczki, która podczas Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku zdobyła brązowy medal. Jej symboliczny gest – niewymuszony salut, którym zaimponowała Hitlerowi – nie zmienił losów świata ani nie zapobiegł wojnie. Jednak jej postawa, uchwycona na zdjęciu, stała się narzędziem do ratowania ludzkiego życia w czasie wojny.

Poprzez historię Maryli i analizę niemieckiego faszyzmu, który wykorzystał ideę olimpiady do propagandy, spektakl odsłania mechanizmy manipulacji, kreowania iluzji oraz ukazuje brutalność i cynizm systemów totalitarnych. Organizacja Igrzysk Olimpijskich staje się tu metaforą teatru politycznego – miejscem, gdzie pod pozorem sportowej rywalizacji rodzą się brutalne ideologie, a świat przymyka na nie oczy, ogrzewając się w blasku medali i złudnego splendoru.

Czy Olimpiada w Berlinie była przestrogą? Czy kolejne igrzyska w Monachium, Pekinie, Moskwie, Soczi czy Katarze zmieniły nasze podejście do sportu i polityki? Spektakl zmusza widza do refleksji nad tym, jak historia wciąż się powtarza, a jednostkowy gest może stać się iskrą dla większych zmian.

Realizatorzy:
Anna Rozmianiec (inscenizacja, scenariusz, reżyseria), Jakub Woźniak (muzyka), Agnieszka Mikulska (scenariusz, reżyseria), Tomasz Rozmianiec (reżyseria, technika).

25.01.2025

26.01.2025