Imperial Triumphant (USA) eksperymentalny death metal, avant-garde:

Znacie drugi zespół metalowy, który nagrał numer z Kennym G? Albo taki, który odstawił diabła, rycerzy siodłających konie i podniosłą poezję na rzecz opisywania brzydoty Nowego Jorku? Imperial Triumphant to długo wyczekiwana rewolucja na niwie technicznego death/black metalu, a wszystkie znaki na niebie i ziemi potwierdzają, że za tym wszystkim stoi szeroko rozrysowany koncept, a nie kombinowanie dla kombinowania.Już sama muzyka zaskakuje, bo – w odróżnieniu od wszystkich odmian rocka – nie bierze się z bluesa, lecz z free jazzu. Tutaj króluje improwizacja i spontaniczność, a każdy ze skrzących się dysonansów ma dokładne miejsce w układance, podobnie jak gradobicie blastów i morze solówek. Do tego wystarczy dorzucić tak pieczołowicie rozegrane kwestie imidżu, bo o ile w metalu zawsze królowała brzydota, tak w otoczce okołomuzycznej Imperial Triumphant rządzi piękno. Jeden z najważniejszych zespołów metalowych ostatniego dziesięciolecia? Całkiem możliwe, przekonajcie się sami, a nie pożałujecie.

Krzta (Polska) sludge, mathcore:

Ich pierwotny, oparty w stu procentach na postępującym szaleństwie mathcore/doom/sludge to coś osobliwego na polskiej scenie. Porównuje się ich do Kobong i o ile to miłe słowa, o tyle olsztynianie znacznie wytrwalej kruszą tynk w ścianach. Na żywo są jak dzikie zwierzęta w warunkach naturalnych – dzicy, hałaśliwi, nieprzewidywalni.

Ciśnienie (Polska) dark jazz, post-rock:

Katowicka grupa właściwie nigdy nie podaje rozwiązań na tacy, nigdy nie brzmi ładnie i ciepło, nigdy nie zapewnia spokoju. Ten skład to dziwaczne, a jednak pełne przepychu, głośne połączenie post-rockowych snujów z apokaliptycznym jazzem skrzącym się na wszystkie możliwe strony. Polecamy uważać – Ciśnienie hipnotyzuje bez ostrzeżenia i właściwie z miejsca, ale coś nam podpowiada, że chętnie weźmiecie z nimi udział w tej hipnoterapeutycznej sesji.