Na „IIUII” Fink w unikalny sposób podchodzi do formatu „best of” – płyta zbiera najważniejsze utwory artysty z lat 2006-2016 nagrane w nowych aranżacjach przez Fina Greenalla i towarzyszących mu muzyków.
Jak mówi sam twórca:, „IIUII” jest próbą „wyobrażenia sobie na nowo „całej tej trajektorii: od pierwszych nagrań z sypialni do prawdziwego przeboju i wielkich festiwali, z dużą produkcją”
.
Po długich trasach koncertowych Fink zatęsknił za prostotą z początków kariery. „IIUII” jest więc unikalną retrospektywą, ale w równym stopniu dotyczy tego, co jest tu i teraz.
.
Ponowne nagrywając wybrane piosenki ze swojej dyskografii, Greenall poszukiwał szczerego i dojrzałego tonu: chciał by było to spojrzenie w przeszłość, z którego wyciąga się naukę, lekcję, a nie tylko remastering i sentymentalna podróż. Dla artysty z tak bogatym dorobkiem, była to szansa, by posłuchać wszystkich płyt raz jeszcze i poświęcić każdej z nich dodatkową uwagę. Dzięki temu wczesne, oszczędne utwory „Pills in my Pocket” i „Biscuits” nabrały nowego blasku: mienią się znakomitymi detalami i pozostawiają szerokie przestrzenie dla bezlitosnej autoanalizy Fina. A późniejsze piosenki, takie jak „Berlin Sunrise” z 2011 roku czy „Shakespeare” z 2014 roku, odkrywają swoją szlachetną formę i dojrzałą elegancję.
.
Wybór „Warm Shadow (IIUII)” na pierwszy singiel nie jest przypadkowy – to jedna z najbardziej lubianych piosenek Anglika. Intymna prośba wygłoszona przy pomocy gitary i głosu, wzmocniona przez klawisze i perkusję. „Warm Shadow” przez lata był idealnym kawałkiem na otwarcie koncertów – rozwibrowany, perkusyjny, napędzający cały zespół – pozwalał nam wszystkim wczuć się w występ i dobrze rozpocząć noc. To jeden z tych utworów, które możemy grać przez sen – i jeden z niewielu, które nigdy się nie nudzą. Kochamy go tym bardziej, im dłużej go gramy” – mówi Fin. Na trasie koncertowej usłyszymy piosenki z całej kariery tego niezwykłego i lubianego artysty. To szczególny tour podsumowujący dotychczasową karierę Brytyjczyka. Fink wybrał drogę rzadko uczęszczaną i udowodnił, że to działa: It Isn’t Until It Is!